بررسی اثربخشی آموزش تفکر انتقادی بر سلامت روان و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر سال اول مقطع متوسطه منطقه دو شهر تهران

ده : هدف از این تحقیق بررسی اثربخشی آموزش تفکر انتقادی بر سلامت روان و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر مقطع اول متوسطه منطقه دو شهرتهران در سال تحصیلی90-1389 است. جامعه ی آماری عبارتست ازکلیه ی دانش آموزان دخترسال اول مقطع متوسطه منطقه دو شهر تهران که در سال تحصیلی 90-89 مشغول به تحصیل اند. حجم نمونه40 نفر از دانش آموزان دختر سال اول متوسطه است که در آزمون سلامت روان نمره ای کمتر از سایر آزمودنی هارا کسب کرده اند و به طور تصادفی در دو گروه 20 نفری آزمایش و گواه جایگزین شده اند. در این پژوهش از روش نمونه گیری خوشه ای استفاده شده است. ابزار اندازه گیری در این تحقیق پرسشنامه ی سلامت عمومی (ghq) و مقایسه نمرات اول وآخرنیمسال دانش آموزان می باشد. روش مطالعه حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل است. متغیر مستقل آموزش تفکر انتقادی و متغیر وابسته سلامت روان و پیشرفت تحصیلی است. فرضیه اصلی این پژوهش عبارتست ازآموزش تفکر انتقادی بر سلامت روان و پیشرفت تحصیلی اثردارد و فرضیه های فرعی نیزعبارتند از: آموزش تفکر انتقادی برعلایم شکایات جسمانی اثر دارد.آموزش تفکر انتقادی برعلایم اضطرابی اثر دارد.آموزش تفکر انتقادی برعلایم اختلال خواب اثر دارد.آموزش تفکر انتقادی برعلایم افسردگی اثر دارد.آموزش تفکر انتقادی در ایجاد کارکرد اجتماعی مناسب اثر دارد.آموزش تفکر انتقادی در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان اثر دارد.تمامی ایین فرضیه ها تایید گردید و آموزش تفکر انتقادی بر تمامی خرده مقیاسهای سلامت روان (علایم جسمانی، اضطراب، اختلال خواب، افسردگی حاد) بجز کارکرد اجتماعی تاثیر داشته است و نمرات پس آزمون گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل افزایش یافته است. همچنین آموزش تفکر انتقادی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان نیز تاثیر گذار بوده است.